Persian Cats

Η Περσική

είναι αναμφισβήτητα, η γάτα με τους περισσότερους θαυμαστές στον κόσμο. Ακόμα και ο πιο απαιτητικός γατόφιλος, βρίσκει επάνω της, στοιχεία που δεν συναντούνται σε άλλες φυλές κι αυτό, επειδή δημιουργήθηκε από τον άνθρωπο, για τον άνθρωπο.

Αν και τα πρώτα δείγματα με το μακρύ τρίχωμα δημιουργήθηκαν από τυχαία ζευγαρώματα στη φύση, η παρέμβαση του ανθρώπου έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη δημιουργία μιας γάτας που δεν είναι σαν τις άλλες. Ίσως αυτή η μοναδικότητά της, να την χαρακτήρισε βασίλισσα των καθαρόαιμων γατών αλλά και των εκθέσεων.
Η ιστορία της Περσικής, ξεκίνησε αναπάντεχα, το 1500, όταν ο λόγιος Ιταλός Pietro Della Valle, μετά από ένα ταξίδι του στην Περσία, διηγήθηκε πως είχε συναντήσει μία γάτα τελείως διαφορετική, με μακρύ και μεταξένιο τρίχωμα.
Οι πρώτες επίσημες αναφορές για τη Μακρύτριχη γάτα, έγιναν σε ένα βιβλίο που εκδόθηκε την εποχή εκείνη στην Αγγλία. Τότε, όλες οι μακρύτριχες γάτες ονομάζονταν Αγκύρας, λόγω της χώρας προέλευσής τους. Η διάδοση της Περσικής, οφείλεται στους εμπόρους της εποχής. Στα μακρινά ταξίδια τους, με σκοπό το εμπόριο, είχαν συντρόφους τους αυτά τα ανεκτίμητα κοσμήματα, όπως τις αποκαλούσαν, τις Περσικές γάτες.
Εκτός όμως από σύντροφοι των εμπόρων, αποτελούσαν κι ένα πολύτιμο δώρο, αφού θεωρούνταν εξαιρετικά σπάνιες και ακριβές. Έτσι, όποιος λάμβανε ως δώρο μια Περσική, θεωρούνταν ιδιαίτερα σημαντικό άτομο. Οι πολυταξιδεμένοι έμποροι λοιπόν και τα παλάτια της αριστοκρατίας, ήταν οι πρώτοι που απέκτησαν αυτές τις τόσο μοναδικές γάτες. Η Βενετία, θεωρείται η αφετηρία της εκτροφής της, αφού εκεί είχαν συγκεντρωθεί τα πρώτα δείγματα και η εξαγωγή τους απαγορευόταν ρητά. Με το πέρασμα του χρόνου όμως, η Περσική άρχισε να διαδίδεται ταχύτατα, ιδιαίτερα στους αριστοκρατικούς κύκλους, λόγω της μεγάλης αδυναμίας που της είχε η Βασίλισσα Βικτώρια.


Η πρώτη επίσημη παρουσία της Περσικής στο ευρύ κοινό, έγινε στην πρώτη έκθεση που πραγματοποιήθηκε το 1871 στο Crystal Palace. Η Περσική, αμέσως κέρδισε τις εντυπώσεις όλων των παρευρισκομένων και άρχισε να διαδίδεται σε όλη την Ευρώπη.
Όλοι πλέον μιλούσαν για μια ξεχωριστή γάτα και πολλοί ήταν εκείνοι, που ήθελαν να την αποκτήσουν και να ασχοληθούν σοβαρά με την εκτροφή της.
Αυτό το τόσο μυστήριο για την εποχή πλάσμα, πήρε πολλές ονομασίες, μέχρι να καταλήξει στη σημερινή “Περσική”. Οι άνθρωποι, θέλοντας να δώσουν περισσότερο τόνο μυστηρίου, έδωσαν ονόματα εξωτικά, όπως Ινδική και Κινέζικη μακρύτριχη. Κάτι που φυσικά δεν έγινε ποτέ αποδεκτό. Μετά από το τόσο μεγάλο ενδιαφέρον για τη φυλή, κρίθηκε σκόπιμο να αναγνωριστεί και να της δοθεί ένα επίσημο “στάνταρ”.
Ο πρώτος που καθιέρωσε το πρότυπο φυλής, ήταν ο Harrison Weir, το 1879. Το αρχικό “στάνταρ” της φυλής, ήταν τελείως διαφορετικό από τον σημερινό τύπο. Περσική θεωρούνταν μια γάτα με πολύ μακρύ τρίχωμα, χωρίς απαραίτητα υπομανδύα, στρογγυλό πρόσωπο και κοντόχοντρο σώμα. Βέβαια, με την πάροδο των χρόνων, η Περσική διαφοροποιήθηκε πάρα πολύ.
Στις μέρες μας, το πρότυπο της Περσικής δεν έχει καμία σχέση με το αρχικό. Πολλοί εκτροφείς σε όλο τον κόσμο, ασχολούνται σοβαρά με την εκτροφή αυτής της τόσο μοναδικής φυλής, προσπαθώντας να φτάσουν όσο το δυνατόν πιο κοντά, στο σημερινό πρότυπο, το οποίο είναι το εξής:

ΓΕΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
Η ιδανική Περσική, θα πρέπει να παρουσιάζει μια γάτα μεσαίου έως μεγάλου μεγέθους, εντυπωσιακά γεροδεμένη, κοντόχοντρη και συμπαγή, με πολύ μακρύ και πυκνό τρίχωμα, που στέκεται όρθιο. Η γενική εμφάνιση πρέπει να είναι ρωμαλέα και επιβλητική.

ΚΕΦΑΛΙ
Το κεφάλι θα πρέπει να είναι μεγάλο, στρογγυλό, πλατύ και σε αρμονία με το σώμα. Η μύτη θα πρέπει να είναι κοντή, ανάμεσα στα μάτια, σε μία ευθεία με το κεφάλι, κοιτώντας την από το πλάι. Αυτιά μικρά και στρογγυλά, καλά τοποθετημένα στα πλάγια του κεφαλιού και σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερη απόσταση μεταξύ τους. Ο θόλος του κεφαλιού, θα πρέπει να είναι έντονος, χωρίς φυσικά να μειώνει την γλυκιά έκφραση της γάτας. Μάγουλα γεμάτα και στρογγυλά, σε αρμονία με το υπόλοιπο κεφάλι.

ΜΑΤΙΑ
Τα μάτια θα πρέπει να είναι μεγάλα, στρογγυλά, ανοιχτά και λαμπερά, ανεξάρτητα από το χρώμα τους. Τα χρώματά τους είναι καθορισμένα και συνδέονται άμεσα με το χρώμα του τριχώματος. Η γλυκιά έκφραση, είναι πολύ επιθυμητό στοιχείο.

ΜΥΤΗ
Η πολύ κοντή μύτη με μεγάλα ρουθούνια που βοηθούν την αναπνοή του ζώου, θεωρούνται ιδανικά. Το μαξιλαράκι της μύτης, θα πρέπει να βρίσκεται σε μια ευθεία με τα μάτια.

ΣΩΜΑ
Κοντόχοντρο και συμπαγές, με κοντά και δυνατά πόδια. Η ιδανική Περσική δίνει την εντύπωση μιας μαλλιαρής μπάλας, με αριστοκρατικό βηματισμό. Κοντά και μυώδη άκρα, χοντρά κόκαλα, ανοιχτό στήθος και σχεδόν ανύπαρκτο σβέρκο. Η ουρά θα πρέπει να είναι κοντή και να μην ξεπερνά από το πλάι το ύψος του σβέρκου.

ΤΡΙΧΩΜΑ
Μακρύ και μεταξένιο, με πολύ πυκνό υπομανδύα. Το τρίχωμα είναι μακρύ σε όλο το σώμα της Περσικής, εκτός από τα πόδια και το σβέρκο. Στο λαιμό, μπορεί να φτάσει ακόμα και ως το πάτωμα. Στην ουρά, το τρίχωμα παρουσιάζει σχήμα φοίνικα. Το τρίχωμα, θα πρέπει να στέκεται όρθιο στην πλάτη.

ΧΡΩΜΑΤΑ:
Τα αναγνωρισμένα χρώματα της Περσικής ως σήμερα, φτάνουν τα 180! Οι αναγνωρισμένοι τύποι είναι οι εξής: Μονόχρωμα, Δίχρωμα, με ή χωρίς σημάδια και ρίγες. Τσιντσιλά, Χρυσά, Σίλβερ Σέϊντετ, Καπνοί και Χρωματιστά Άκρα.

ΦΡΟΝΤΙΔΑ
Στον τομέα αυτό, η Περσική, θα μπορούσαμε να πούμε πως παρουσιάζει τα περισσότερα μειονεκτήματα, σε σχέση με όλες τις άλλες φυλές. Η πολύ ίσια γούνα της, χρειάζεται ιδιαίτερη περιποίηση και γνώσεις. Από πολύ μικρή ηλικία, θα πρέπει να μάθει να δέχεται το μπάνιο και το βούρτσιμα. Μία Περσική που δεν λαμβάνει μέρος σε εκθέσεις, θα πρέπει να κάνει ένα καλό μπάνιο μία φορά το μήνα και να βουτρτσίζεται δύο φορές την βδομάδα. Μια γάτα εκθέσεων όμως, χρειάζεται πραγματικά πολλές ώρες περιποίησης και ακόμη πιο πολλές γνώσεις. Για να φτάσει το τρίχωμα στο υψηλότερο σημείο του, θα πρέπει να πλένεται όσο το δυνατόν πιο συχνά με ειδικά σαμπουάν, να μαδιέται τακτικά και να βουρτσίζεται καθημερινά. Λόγω της κατασκευής της, πολλές φορές παρουσιάζει προβλήματα στο αναπνευστικό και στα μάτια. Όποιος αποκτήσει μία Περσική, θα πρέπει να κατανοήσει πως δεν είναι μία γάτα που μπορεί να ζήσει ελεύθερη. Λόγω της κατασκευής τους και του ήρεμου χαρακτήρα τους, θα ήταν ανυπεράσπιστες στην ελεύθερη ζωή.

ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ
Μία τόσο μοναδική γάτα, έχει σίγουρα και μοναδικό χαρακτήρα. Μία γνήσια Περσική δεν μοιάζει καθόλου με τις άλλες γάτες, ακόμα και στο κομμάτι αυτό. Ενώ οι κοινές γάτες θεωρούνται υπερκινητικές και ανεξάρτητες, η Περσική προτιμάει να απολαμβάνει συχνότερα τα χάδια και την περιποίηση του αφεντικού της από το να τριγυρνάει και να εξερευνά ελεύθερη στη φύση. Άλλωστε, ο αγαθός και άκακος χαρακτήρας της, την καθιστά ανίκανη για ζωή έξω από το σπίτι. Σαν γατάκι, είναι και αυτή πολύ κινητική και παίζει συνέχεια. Μεγαλώνοντας όμως, συνειδητοποιεί την αριστοκρατική της καταγωγή και προτιμάει να παρακολουθεί τα γεγονότα, από το ασφαλές φρούριο του καναπέ της.

Η Περσική είναι σίγουρα μία γάτα που ξέρει να γοητεύει όσους την αντικρύσουν. Επιβλητική και συνάμα γλυκιά, καλόκαρδη και ταυτόχρονα ανεξάρτητη, θα μπορούσε να είναι η τέλεια γάτα. Η φροντίδα που απαιτεί το τρίχωμα της, ίσως να προκαλεί ενδοιασμούς σε κάποιους. Μόνο όταν τη ζήσει κανείς όμως, θα καταλάβει, πως η φροντίδα που απαιτεί, είναι μηδαμινή μπροστά στη μαγεία του να ζεις μαζί της.